Uzun zaman oldu yazmayali. Yazmama sebebim o donem birilerine faydalı olamayacağımi düşünmemdi. Birden içimden yazmak geldi. Beni okumak birine iyi gelir mi bilmem. Amacım sadece yazmak ☺ Eylul büyüyor, 14 aylik oldu malum. Beni de büyütüyor. Her anlamda. Bir bebek büyütmek tabi ki zor. Her alanda fedakarlik güç ve sevgi isteyen birsey. Sevgi bol fedakarlık bol, güç bazen azalıyor ama o da yerine geliyor. Dört duvar arasında iyi de... Kafamı uzatıp dışarı baktığım zaman içimi kocaman bir korku kaplıyor. Daha önce hiç korkmamistim bu kadar. O bir birey ve mümkün değil sürekli onun üstünde olamaz gözlerim. Dunyaya kendi adimlariyla katıldığı zaman için korkuyorum. Canının yanmasindan korkuyorum. Istiyorum ki eylül hep sevgi dolu olsun. Çünkü o benim yüreğime bambaşka bir sevgi asiladı. Ona bakan gözler hep sevgiyle baksın. Etrafında bir koruma olsun ve kötü amaçlı hiç kimse hiç birşey ona yaklaşmasın. Öyle işte duygusallik mi dersiniz gerçekcilikmi dersiniz bilmem bu aralar bende m
Bir küçük eylül meselesi :)